Livius – De stichting van Rome

/

ca. 30 v.Chr.

Romulus en Remus waren tweelingbroers. Daarom kon er geen voorrang verleend worden volgens leeftijd en zouden de auguren uitmaken wie zijn naam zou geven aan de nieuwe stad en wie ze zou besturen na haar stichting: Romulus koos de Palatinus en Remus de Aventinus als waarneempost voor de auguren. Men zegt dat Remus het eerst een voorteken zag, namelik zes gieren.

Nog maar pas had hij dit gemeld, toen er tweemaal zoveel over Romulus vlogen. Hierop werd elk van hen door zijn volgelingen tot koning uitgeroepen: de eerst maakte aanspraak op het koningschap om wille van de voorrang in tijd, de tweede omwille van het aantal vogels. Hierom twistend werden zij handgemeen en bedreven in hun woede manslag. In het gewoel werd Remus getroffen en gedood.

Een meer verpreide overlevering beweert dat Remus over de nieuwe muren sprong om zijn broer te honen en dat Romulus, hierdoor in woede ontstoken, hem doodde, roepend: ‘Zo sterve voortaan ieder die mijn vesting zal overschrijden.’ Aldus maakte Romulus zich alleen meester van de macht en werd de nieuw gestichte stad naar de naam van haar stichter genoemd.

Uit: Livius, Ab Urbe Condita (Over de stichting van Rome)
Geciteerd in: J. Demey e.a., Geschiedenis in documenten (Amsterdam 1974) 43.

Geef een reactie